Κυριάκη Βάσω (1939)

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, με τον Α. Γεωργιάδη και τον Γ. Μόραλη (1958-63).
Από την πρώτη της ατομική έκθεση (1964, Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών, Αθήνα), φάνηκε ότι την απασχολούσαν τα εικαστικά προβλήματα εκείνης της εποχής, όπως η ισορροπία μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης και το πλάσιμο του όγκου με το χρώμα. Σύντομα ωστόσο το ενδιαφέρον της επεκτάθηκε πέρα από τις συμβατικές τεχνοτροπίες και τα τρέχοντα υλικά της τότε ελληνικής ζωγραφικής. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της είναι ένας συνδυασμός ζωγραφικής και κατασκευών από μικτά υλικά (πλαστικό, ύφασμα, λάστιχο, ξύλο κλπ.), τα οποία συνήθως προέρχονται από μεταχειρισμένα αντικείμενα και φέρουν εμφανώς τα ίχνη της φθοράς του χρόνου. Τα καθαρώς ζωγραφικά στοιχεία δεν υποβαθμίζονται, αλλά συμπληρώνονται με την τεχνική του κολάζ ή του assemblage, δημιουργώντας συνθέσεις λιτές και υποβλητικές, που υποδηλώνουν μια προσωπική σχέση με τον κόσμο. Η απτή παρουσία της υλικής πραγματικότητας δίνει μια ρεαλιστική διάσταση στο θεματικό περιεχόμενο των έργων, χωρίς να αναιρεί την ευαίσθητη και συχνά ονειρική πλευρά τους.
Οι ιδεολογικές της θέσεις και οι απόψεις της σχετικά με την κοινωνική λειτουργία της τέχνης καθόρισαν τις επαγγελματικές της επιλογές. Όπως αρκετοί καλλιτέχνες της γενιάς της, επέλεξε να κινηθεί σε μεγάλο βαθμό μέσα από συλλογικά σχήματα με προοδευτικό προσανατολισμό, αμφισβητώντας την εμπορευματοποίηση των καλλιτεχνικών έργων. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος πολλών ομάδων, όπως της «Ομάδας των 6» επί δικτατορίας (1969, με τους Βαλαβανίδη, Δημητρέα, Καραβέλα, Μήλιο και Σόρογκα) και, από το 1975, του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΤ), της Ομάδας 4+ (μαζί με τους Δημητρέα, Κοκκίνου και Στασινοπούλου) και της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη.
Ασχολήθηκε επίσης ιδιαίτερα με την διδασκαλία της τέχνης. Δίδαξε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας ως ειδικός επιστήμονας (1985-1990), στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου ως αναπληρώτρια καθηγήτρια (1990-2004), και σε διάφορα ελεύθερα εργαστήρια.
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα, και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στο διεθνές φεστιβάλ ζωγραφικής στην Cagnes-sur-mer (Γαλλία, 1981), στη Μπιενάλε του Sao Paolo (1985), κ.ά. Αναδρομικές της εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν το 2006 στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων και το 2011 στη Δημοτική Πινακοθήκη της Λάρισας (Μουσείο Κατσίγρα).