Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1929. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας γλυπτική με τον Μιχάλη Τόμπρο (1953-1957). Την ίδια εποχή, ήρθε σε επαφή με την τέχνη της κεραμικής στο εργαστήριο του Γιάννη Δελαβίνια στο Μαρούσι και με το αρχιτεκτονικό σχέδιο στο σχεδιαστήριο του Παύλου Πατρινού.
Στην πρώτη της ατομική έκθεση (1963, Γκαλερί Ζυγός, Αθήνα) παρουσίασε έργα ζωγραφικής. Ωστόσο μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς της ανήκει στον τομέα της γλυπτικής. Ως υλικό στη γλυπτική της χρησιμοποίησε αρχικά την πέτρα, κυρίως από την Αίγινα, όπου εργάστηκε για αρκετά χρόνια. Σύντομα επεκτάθηκε σε πολλά άλλα υλικά και τεχνικές (πηλό, τσιμέντο, γύψο, μάρμαρο, ξύλο, φύλλα μετάλλων, πατίνες), αξιοποιώντας εκφραστικά τις πλαστικές ιδιότητες του κάθε υλικού.
Η δουλειά της είναι κατεξοχήν ανθρωποκεντρική. Προσεγγίζει την ανθρώπινη μορφή με απλότητα, περιορίζοντας τις περιγραφικές λεπτομέρειες. Η αφαιρετικότητα και η σχηματοποίηση των σωμάτων θυμίζει συχνά αρχαϊκές μορφές τέχνης, με στοιχεία από τη λαϊκή παράδοση. Η θεματολογία της παραπέμπει σε μια οικεία καθημερινότητα, ιδωμένη με ποιητική διάθεση.
Στη ζωγραφική της χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον σινική μελάνη, κραγιόνια και λαδοπαστέλ σε χαρτί. Η χρωματική ευαισθησία, η λυρική διάθεση και η ονειρική ατμόσφαιρα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των συνθεσεών της. Έχει ασχοληθεί ακόμα με την μικρογλυπτική, την κεραμική και το σχέδιο. Έκανε σχέδια σε βιβλία του Γιάννη Νεγρεπόντη, με τον οποίο συνεργάστηκε και στην παρουσίαση των τραγουδιών του με τίτλο «Φεμινιστικά», στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές το 1981. Έκανε επίσης σχέδια κεντημάτων λαϊκής τέχνης, που εκδόθηκαν σε βιβλίο. Έχει συνεργαστεί και σε ταινίες της Φίνος Φιλμ.
Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές εκθέσεις (ζωγραφικής, γλυπτικής και μεικτές), καθώς και σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Πανελλήνιες: 1957, 1960, 1963, 1964, 1967, Μπιενάλε των Νέων στο Παρίσι, 1961). Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, στο Μουσείο Βορρέ, στην Εθνική Πινακοθήκη κ.α.