Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Μαθήτευσε πρώτα στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και μετά στην ΑΣΚΤ με τον Γιάννη Μόραλη. Συνέχισε με ελεύθερες σπουδές στη Γερμανία, όπου παρουσίασε και την πρώτη του ατομική έκθεση (1962, Μόναχο).
Από τα πρώτα χρόνια της πορείας του, η καλλιτεχνική του δραστηριότητα δεν περιορίζεται στα στενά πλαίσια της ζωγραφικής, αλλά επεκτείνεται στο χώρο της σύγχρονης μουσικής και άλλων μορφών πρωτοποριακής έκφρασης. Η γνωριμία του με το συνθέτη Γιάννη Χρήστου, το 1968, επηρέασε την εξέλιξή του και έδωσε ένα ιδιαίτερο στίγμα στην παρουσία του, κυρίως μετά την εντυπωσιακή του ερμηνεία, ως περφόρμερ, στα έργα του Χρήστου Επίκυκλος και Αναπαράσταση ΙΙΙ – Ο Πιανίστας, που παρουσιάστηκαν το 1969 στην Αθήνα (Ελληνοαμερικανική Ένωση), σε άλλες ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις και στην Αμερική.
Στη ζωγραφική του αναπτύσσει μια προσωπική γλώσσα με εικόνες συμβολικών αντικειμένων ή αφαιρετικών μοτίβων, σε συνθέσεις ονειρικές, με υποβλητικά χρώματα και σκληρό φωτισμό, που δημιουργούν ένα σουρεαλιστικό κλίμα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 άρχισε να οργανώνει χάπενινγκ με ζωντανή μουσική και, από το 1974, εμφανίστηκαν στο έργο του τα χαρακτηριστικά ανθρώπινα ομοιώματα, οι λευκές άφυλες και ανέκφραστες «κούκλες», που έκτοτε συμμετέχουν σε πολλές δράσεις του, συχνά με σατυρικό περιεχόμενο και τελετουργικό ύφος. Το 1985 παρουσίασε την περφόρμανς Κοσμικό Ανατομείο, η οποία επαναλήφθηκε στο 5ο φεστιβάλ του Montvillers (1990) και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (1992), ενώ το 1993 κινηματογραφήθηκε από τον Βασίλη Βαφέα και έγινε ταινία.
Ήταν ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΤ). Ασχολήθηκε επίσης με τη σκηνογραφία, επιμελήθηκε μουσικοθεατρικές παραστάσεις, και συνεργάστηκε με άλλους εικαστικούς καλλιτέχνες για την ηχητική επένδυση τω έργων τους. Το εικαστικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.