Προδρομίδης Άρης (1947)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947. Σπούδασε στην Ιταλία, αρχιτεκτονική, εικαστικά και ιστορία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και στην Accademia di Belle Arti της ίδιας πόλης (μέχρι το 1976).
Η πρώτη του ατομική έκθεση, με ζωγραφικά έργα, έγινε στη Θεσσαλονίκη (1969, Temporary). Βαθμιαία οι εικαστικές του επιλογές τροποποιήθηκαν, ώστε αφενός να ανταποκρίνονται στο ενδιαφέρον του για τον αρχιτεκτονικό χώρο και αφετέρου να επιτρέπουν μια πιο σύνθετη προσέγγιση των πολιτισμικών δεδομένων που καθορίζουν την επικοινωνιακή λειτουργία της σύγχρονης τέχνης. Έτσι, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, είχε ενσωματώσει στη δουλειά του νέα στοιχεία, όπως: επεξεργασμένες φωτογραφίες, επεμβάσεις σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς χώρους, περιβάλλοντα και δράσεις. Ήταν μάλιστα από τους πρώτους που εισήγαγαν στην Ελλάδα τέτοιες μορφές τέχνης. Σύντομα η χρήση της τεχνολογίας έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του, το οποίο περιλαμβάνει κυρίως εγκαταστάσεις πολλαπλών μέσων, βίντεο και περφόρμανς.
Οι μορφές, τα αντικείμενα και τα υλικά που χρησιμοποιεί, δημιουργούν κάθε φορά διαφορετικές αισθητηριακές και ψυχολογικές εμπειρίες και οδηγούν σε πολυεπίπεδες αναγνώσεις των έργων. Η δομή των συνθέσεων, που παραμένει καθαρώς εικαστική, αναδεικνύει το εννοιακό τους περιεχόμενο, χωρίς να υποτάσσεται τελείως σε αυτό. Αν και ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει κριτικά το συμβατικό ρόλο της εικόνας, η εικονιστική και αισθητική πλευρά των προτάσεών του, σε συνδυασμό με τις συχνές αναφορές σε αυτοβιογραφικά στοιχεία και μνήμες, ενισχύουν τη συγκινησιακή φόρτιση που εκπέμπουν τα έργα του.
Από το 1980 διδάσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ως αναπληρωτής καθηγητής σήμερα).
Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε σε διεθνείς διοργανώσεις όπως, μεταξύ άλλων, οι Μπιενάλε της Σόφιας (1981), του Παρισιού (1982), της Λιουμπλιάνα (Γιουγκοσλαβία,1983), της Pontevedra (Ισπανία, 1984), της Βαρκελώνης (1990), καθώς και στα Ευρωπάλια (Βέλγιο, 1982) και στην έκθεση"Insite" (στο πλαίσιο της Documenta 10, 1997, Κάσσελ, Γερμανία). Το 2003 οργανώθηκε αναδρομική του έκθεση με τίτλο Ξανακοιτώντας το Έργο 1967-2003, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης.