Σπυρούλη Βαρβάρα (1961)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ., στο Τμήμα της Ζωγραφικής με δασκάλους τον Ν. Κεσσανλή και τον Τρ. Πατρασκίδη (1986-1991). Παράλληλα, πραγματοποίησε σπουδές γλυπτικής και λιθογραφίας στα εργαστήρια του Γ. Νικολαΐδη και του Θ. Εξαρχόπουλου αντίστοιχα. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π. με θέμα «Εικονική Πραγματικότητα και Τέχνη (Virtual Realiτy and Art) με επιβλέποντες καθηγητές του Δ. Παπαλεξόπουλο, Κ. Μωραΐτη και Δ. Χαρίτο (2001-2003).
Το 1996 στην ατομική της έκθεση με τίτλο «Συναρμογές» (Galerie 3) παρουσίασε κατασκευές από ανόμοια υλικά, όπως σύρμα, αλπακά, λαμαρίνα, χαρτί και πανί, οι οποίες αποτέλεσαν έναν κύκλο έργων – ένα σύνολο συνδέσεων, επαφών, σχέσεων και ταυτοσημιών, στηριγμένο στην ιδέα των πλεγμάτων, στα οποία κατά κανόνα κυριαρχεί η έννοια της δομής. Το σύρμα αποτέλεσε αγαπημένο της υλικό, το οποίο διαχειρίστηκε συστηματικά την πρώτη δεκαετία των δημιουργιών της. Το 2000 εξέθεσε στην Galerie 3 συρμάτινες κατασκευές που συνέθεταν εικαστικές επιφάνειες, αναδεικνύοντας μορφές μυθικές ή πραγματικές. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 στρέφει το ενδιαφέρον της προς τα Εικονικά Περιβάλλοντα: χρησιμοποιώντας διάφορες εφαρμογές, 3D αντικείμενα, γραφικά, φωτογραφία, ήχο και video, «κατασκευάζει» εικονικά περιβάλλοντα που δημιουργούνται από τη μεταφορά πραγματικών εικαστικών έργων ζωγραφικής και συρμάτινων κατασκευών, έχοντας ως θέμα τον ιστό, σε «εικονικά» πραγματικά έργα.
Στις πιο πρόσφατες εργασίες της επανέρχεται στη χρήση του «πλέγματος»: στους «Εντοπισμούς» (Αίθουσα Τέχνης Καπλανών, 2011) μέσα από εγκαταστάσεις και κατασκευές, που ως στόχο έχουν να ορίσουν τον περιβάλλοντα χώρο τόσο μέσω των διαδρομών όσο και των κενών που δημιουργεί και στην ενότητα «Χώροι των Τόπων» (Αίθουσα Τέχνης Αγκάθι-Kartάλος, 2016), όπου παρουσίασε γλυπτικές μορφές-εγκαταστάσεις από πλέγματα-σχήματα μιας ρευστής γεωμετρικότητας, που λειτουργούν στο χώρο και εννοούν περάσματα, διαδρομές ανάμεσα στον τόπο των πλεγμάτων και τον χώρο μέσα στον οποίο αιωρούνται.
Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα καθώς και σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό: Die Kunst ist ein Ausweg bei sexuellen Problemen (2018, Freud’s Dream Museum, Αγία Πετρούπολη), Viennartweek-Kunstlerhaus (2010 & 2008 Βιέννη), 9η Biennale Γλυπτικής (1996 Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονόπουλου), Έκθεση Τελειοφοίτων της Α.Σ.Κ.Τ. (1991, Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου), κ.α.