Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1959-1963) με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη. Παράλληλα ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965 - 1966, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Το 1966 δίδαξε ελεύθερο σχέδιο στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών. Στη συνέχεια με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης σπούδασε στην École des Beaux-Arts του Παρισιού (1967 - 1968). Τελικά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και παρακολούθησε μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études και στην École du Louvre, έως το 1974. Στα πρώτα χρόνια στο Παρίσι ασχολήθηκε κυρίως με τη χαρακτική.
Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα, στο Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο ‘Ωρα, το 1971. Στο ξεκίνημα της δουλειάς του ζωγραφίζει νεκρές φύσεις και συνθέσεις με αντικείμενα. Με αναφορές στον Morandi, τον de Chirico και τον Carra αλλά και με τη σκευή της ελληνικής τέχνης συγκροτεί μια προσωπική γραφή, που χαρακτηρίζεται από τους ευαίσθητους τόνους, τον εσωτερικό φωτισμό και την τεχνητή προοπτική. Τα παιχνίδια προοπτικής δημιουργούν μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που μετουσιώνει τη ρεαλιστική απεικόνιση σε μεταφυσική ποίηση. Στην πορεία του έργου του η μετάβαση αυτή γίνεται πιο ορατή. Η κλασσική αναπαράσταση καθημερινών αντικειμένων, αρχαιολογικών ευρημάτων, αγαλμάτων και ερειπίων, συνδυάζεται με την αναπαράσταση εσωτερικών-φανταστικών τοπίων. Ο καλλιτέχνης ανιχνεύει τη σχέση ανάμεσα στον ορατό κόσμο της ύλης και στον αόρατο κόσμο του πνεύματος και παράλληλα τη σχέση παρελθόντος - παρόντος. Οι αναζητήσεις του δεν περιορίζονται στη ζωγραφική. Η χαρακτική, το σχέδιο, η σκηνογραφία και η μικρογλυπτική κατέχουν σημαντική θέση στο έργο του. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο Drouant-Cartier για το σύνολο του έργου του.
Έχει παρουσιάσει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1979 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Αναδρομικές εκθέσεις του έργου του οργανώθηκαν το 1984 (Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου), 1990 (Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), και 1994 (Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών). Έργα του ανήκουν στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, στο Μουσείο Β. και Ε. Γουλανδρή στην Άνδρο, στο Musée d’ Art Moderne στο Παρίσι, στη Bibliothèque Nationale του Παρισιού κ.α.