Γεννήθηκε το 1956 στο χωριό Καινούργιο Τριχωνίδος του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Αρχικά σπούδασε σχέδιο στο προπαρασκευαστικό εργαστήριο του Βρασίδα Βλαχόπουλου και στη συνέχεια γλυπτική στο Α’ εργαστήριο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τους Γ. Νικολαΐδη και Θ. Παπαγιάννη (1979-1984).
Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί τον κυρίαρχο κορμό των θεματικών του επιλογών. Στα πρώιμα έργα σε μάρμαρο, χαλκό και άλλα υλικά εμπνέεται από πρόσωπα και θέματα της ελληνικής αρχαιότητας και της μυθολογίας: έφιππες αμαζόνες, προτομές και ολόκληρα αγάλματα αλόγων διαθέτουν σφρίγος, εσωτερικευμένη ένταση και εναρμονισμένες ισορροπίες ανάπτυξης. Στη συνέχεια δουλεύει σε χρωματισμένη τερακότα κεφάλια και κορμούς με θέματα από το Θέατρο Σκιών. Από τη δεκαετία του 2000 παρουσιάζει γλυπτά σε φυσικό μέγεθος από ορύχαλκο και από επιζωγραφισμένο γύψο εμπνευσμένα από την καθημερινή του ζωή και τον οικογενειακό του περίγυρο.
Σημαντικό κομμάτι της δουλειάς του αποτελούν οι προτομές και οι ανδριάντες επιφανών προσώπων που κοσμούν δημόσιους χώρους και ιδιωτικές συλλογές, ανάμεσά τους: Ανδριάντας του Παύλου Μπακογιάννη στο Καρπενήσι, ανδριάντας του Χαρίλαου Τρικούπη στο Μεσολόγγι, προτομή του Γεωργίου Καραϊσκάκη στον Ελληνοπύργο Αγράφων, προτομή του Γιάννη Ρίτσου στο Καρλόβασι Σάμου, καθώς και τα ταφικά μνημεία του Γιάννη Ρίτσου στην Μονεμβασιά και του Μάνου Χατζηδάκι στην Παιανία, κ.ά.
Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1989 στην Αίθουσα Τέχνης Άνεμος και έκτοτε έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από δέκα ακόμη ατομικές εκθέσεις σε εκθεσιακούς χώρους. Ακόμη, έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ανάμεσά τους: Επτά νέοι Έλληνες Γλύπτες (Υπαίθριος χώρος Αρχαιολογικού Μουσείου Άνδρου, 1987), Γλυπτική και Ζωγραφική 20ού αιώνα (Art City Mihalarias, 2004), Η περίπτωση Καποδίστρια (Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Δήμου Αίγινας, 2015), Το Μεσολόγγι και ο Λόρδος Βύρων – Ε’ Εικαστική Διαδρομή (Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης Αιτωλοακαρνανίας Χρήστου & Σοφίας Μοσχανδρέου, 2017) κ.α.