Βελισσαρίδης Γιώργος (1909 - 1994)

Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα Μικράς Ασίας το 1909 και ήρθε στην Ελλάδα το 1922. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1930-1935) ζωγραφική με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη και χαρακτική με τον Γιάννη Κεφαλληνό. Διεύρυνε τις σπουδές του με διάφορα ταξίδια στο εξωτερικό, μέσω των οποίων ήρθε σε επαφή με τα νέα ρεύματα ζωγραφικής και χαρακτικής.
Εργάστηκε στο τμήμα σχεδιασμού χαρτονομισμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος (1939-1941) και αργότερα δούλεψε για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία σχεδιάζοντας πολλές μακέτες γραμματοσήμων (1968-1973). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων και εντύπων. Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Γκαλερί της «Έρσης» (1989) με λάδια και χαρακτικά.
Το ζωγραφικό του έργο (λάδια, τέμπερες, ακουαρέλες) είναι εξίσου αξιόλογο με το χαρακτικό, αν και ο ίδιος έγινε περισσότερο γνωστός ως χαράκτης, κυρίως χάρη στις ξυλογραφίες του. Τα θέματά του είναι τοπιογραφίες, νεκρές φύσεις και ηθογραφικές σκηνές. Στη ζωγραφική του προσεγγίζει το ελληνικό τοπίο με ποιητική διάθεση και με έμφαση στο χρώμα, ενώ στα χαρακτικά του τονίζει τα στοιχεία που δομούν τη φόρμα και το ατμοσφαιρικό παιχνίδι της σκιάς με το φως.
Σε μεγάλο μέρος του έργου του κυριαρχούν οι κλασικές αναπαραστατικές μέθοδοι. Ωστόσο είναι εμφανείς οι επιρροές που έχει δεχθεί από τον ιμπρεσιονισμό, τον κυβισμό και την αφαίρεση. Μάλιστα στην εξέλιξη της δουλειάς του οι σχηματοποιήσεις γίνονται πιο τολμηρές και οι συνθέσεις αποκτούν μια αφαιρετική λιτότητα.
Ανήκει την πρώτη γενιά δόκιμων χαρακτών που καθιέρωσαν την αυτονομία της χαρακτικής στην Ελλάδα. Ήταν μέλος σημαντικών καλλιτεχνικών ομάδων (Ελεύθεροι Καλλιτέχνες, Ομάδα Ελλήνων Ζωγράφων και Χαρακτών, Εργαστήρι, Xylon κ.α.) και ιδρυτικό μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΕΕΤΕ), του οποίου διετέλεσε και πρόεδρος.
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Παραδειγματικά, συμμετείχε στην Exposition Internationale, στο Παρίσι (1937), στην έκθεση «La Grece Vivante», στο Musee d’Art et d’Histoire, στη Γενεύη (1954), στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1963) και σε πολλές πανελλήνιες . Αναδρομικές εκθέσεις του έργου του παρουσιάστηκαν το 1990 στην ΕΠΜΑΣ και το 1995 στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Υάκινθος. Έργα του βρίσκονται στη Εθνική Πινακοθήκη- Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθηναίων, Ιωαννίνων, Πειραιά, Ρόδου, στη συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, της Εθνικής Τραπέζης, στο Μουσείο Μπενάκη κ.α.