Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε ζωγραφική, νωπογραφία και σκηνογραφία στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1970-1976) με τους Γ. Μόραλη, Κ. Ξυνόπουλο και Β. Βασιλειάδη. Παρουσίασε τις πρώτες του ατομικές εκθέσεις το 1978 στο Ηράκλειο Κρήτης (Βασιλική Αγίου Μάρκου) και το 1979 στην Αθήνα (Ώρα).
Τα πρώτα του έργα ήταν ζωγραφικοί πίνακες που μαρτυρούσαν μια εξπρεσιονιστική διάθεση και έτειναν προς την αφαίρεση. Βαθμιαία οι εικαστικές του αναζητήσεις, έχοντας πάντα ως αφετηρία τις αξίες της ζωγραφικής, τον οδήγησαν σε πειραματισμούς με τρισδιάστατα στοιχεία και στη χρήση διαφόρων υλικών και μικτών τεχνικών μέσων. Η ώριμη δουλειά του, από τη δεκαετία του 1990, περιλαμβάνει, εκτός από τα επιτοίχια έργα, κατασκευές με ένθετα αντικείμενα και εγκαταστάσεις στο χώρο (με ξύλο, γύψο, λαμαρίνα, φωτισμούς, κλπ), οι οποίες μερικές φορές λειτουργούν ως προέκταση της ζωγραφικής του, ενισχύοντας τις εκφραστικές της δυνατότητες. Με αυτό τον τρόπο αναδεικνύεται και η εννοιολογική διάσταση των θεμάτων του, όπου κυριαρχούν οι αναφορές στο βιωμένο χώρο, σε προσωπικές μνήμες, διαχρονικούς μύθους και σύμβολα.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό της τέχνης του είναι η χρήση της γραφής, υπό μορφή χειρόγραφων κειμένων ή χρονολογιών που συνοδεύουν, και κάποτε υποκαθιστούν, τις εικονιζόμενες σκηνές, εμπλουτίζοντας τα έργα με σύνθετες παραπομπές αφηγηματικού, ιστορικού ή ημερολογιακού περιεχομένου. Αυτές οι γραπτές επεμβάσεις διατηρούν έναν εικαστικό ρόλο, αλλά κυρίως διεγείρουν, με έμμεσο τρόπο, την πνευματική εγρήγορση του θεατή.
Από το 2005 έως το 2015 υπήρξε τακτικός καθηγητής στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διεύθυνε το Β’ εργαστήριο ζωγραφικής.
Έχει πραγματοποιήσει είκοσι ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις, καθώς και στις ΗΠΑ. Συμμετείχε σε τρεις Πανελληνίους και έξι φορές στην Art Athina, καθώς και σε πολλές άλλες ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις, στην Ελλάδα, και στο εξωτερικό (Δανία, Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Η.Π.Α., κ.α.)