Γεννήθηκε το 1923 στην Κηφισιά. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον. Η μητέρα της ήταν κόρη του Ιωάννη Πεσματζόγλου και ο πατέρας της ήταν γιος του Παύλου Μελά και της Ναταλίας Δραγούμη. Σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1942-1947), κοντά στον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχάλη Τόμπρο. Δούλεψε επίσης στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη. Μετά την αποφοίτησή της άνοιξε δικό της εργαστήριο. Tο εργαστήριο αποτέλεσε τόπο συνάντησης καλλιτεχνών της γενιάς του 30, όπως των Εγγονόπουλου, Ανδρικοπούλου, Τσαρούχη, Εμπειρίκου και Μόραλη. Συμμετείχε επίσης στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», το 1949.
Τα πρώτα χρόνια δουλειάς της χρησιμοποίησε υλικά όπως ο πηλός, το μάρμαρο και η πέτρα. Η επίδραση του Δημήτρη Πικιώνη, με τον οποίο συνεργάστηκε στενά, είναι εμφανής στο έργο της αυτή την περίοδο. Ασχολήθηκε κυρίως με την εκτέλεση μνημειακών έργων, προτομών και παραγγελιών για τον δημόσιο χώρο. Το 1951 παντρεύτηκε τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη (1913 - 1993) και, για ένα διάστημα, επικεντρώθηκε στη δημιουργία κοσμημάτων, καθώς και σκηνικών για το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.
Από το 1960 απομακρύνθηκε αισθητά από τις παραδοσιακές τάσεις, εκπαιδεύτηκε σε τεχνικές οξυγονοκόλλησης και στράφηκε στις κατασκευές από μέταλλο. Οι ιδιότητες των διαφόρων μετάλλων έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής της. Το 1963 παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί «Ζυγός». Η προσέγγιση κάποιων στοιχείων της αφηρημένης τέχνης δεν άλλαξε τον προσανατολισμό του έργου της, που παρέμεινε παραστατικό, με μια θεματολογία εμπνευσμένη από τον κόσμο της φύσης και της μυθολογίας. Οι οργανικές φόρμες, τα ανοιχτά σχήματα, η στερεομετρική απόδοση των όγκων και η ευφάνταστη χρήση έτοιμων αντικειμένων ή εξαρτημάτων χαρακτηρίζουν τις κατασκευές της, Στην πρόσφατη δουλειά της περνά από το μέταλλο στο χαρτί, ανακαλύπτοντας τις γλυπτικές δυνατότητές του, ενώ εισάγει δυναμικά το στοιχείο του χρώματος.
Το 2011 τιμήθηκε με το Αριστείο Καλών Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών.
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε μεταξύ άλλων σε Πανελλήνιες (1948, 1965, 1967, 1975, 1987) και στη Μπιενάλε του Sao Paulo (1965). Το 2008 πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη μεγάλη αναδρομική έκθεση με όλες τις φάσεις της καλλιτεχνικής της δημιουργίας.