Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη (απόφοιτος 1956) και μαθήτευσε επί διετία κοντά στον Σπύρο Παπαλουκά.
Τα πρώτα του έργα εντάσσονταν στο αισθητικό κλίμα του ’50, αλλά από τις αρχές του ’60 στράφηκε προς την αφαίρεση. Η πρώτη του ατομική έκθεση, (1963, Ζυγός), έδειχνε τη διαδικασία αυτής της στροφής, η οποία είχε και μια ιδεολογική διάσταση: η υιοθέτηση αφηρημένων μορφών από ένα ζωγράφο qριστερών πολιτικών πεποιθήσεων, ήταν εξαιρετικά τολμηρή, τουλάχιστον στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια.
Η ανάγκη του να σχολιάσει κριτικά την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, τον έκανε σύντομα να εγκαταλείψει την αφαίρεση. Η αλλαγή κατεύθυνσης, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο το εικαστικό του έργο, ήταν προϊόν ώριμης σκέψης και συνειδητής επιλογής. Έτσι οδηγήθηκε βαθμιαία σε μια εντυπωσιακή μορφή φωτογραφικού ρεαλισμού με την τεχνική του αερογράφου και περιεχόμενο συμβολικό-πολιτικό. Η παρουσίαση αυτών των έργων το 1973 προκάλεσε την επέμβαση της αστυνομίας και θεωρήθηκε ως μια από τις πλέον ρηξικέλευθες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις κατά της δικτατορίας. Παράλληλα τον απασχολούσε και η ίδια η φωτογραφία ως μέσο δημιουργίας εικόνων.
Η φωτο-ρεαλιστική γραφή κυριαρχεί και στην επόμενη φάση του έργου του, όπου οι απλοποιημένες φόρμες μεγάλων διαστάσεων (φρούτα και μεταλλικοί σωλήνες) αναπαριστούν συμβολικά τη σύγκρουση του ανθρώπου με τη φύση (1979). Αμέσως μετά, στρέφεται προς πιο σύνθετα εκφραστικά μέσα, κατασκευές και εγκαταστάσεις, διατηρώντας πάντως στο ακέραιο την έντονη και συχνά καυστική κριτική του διάθεση (1984).
Εν τω μεταξύ είχε εκλεγεί καθηγητής στην ΑΣΚΤ (1982). Η διδασκαλία της τέχνης τον απασχολούσε σοβαρά από παλιά, όταν δίδασκε στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1960 – 1968) και, αργότερα, στο ιδιωτικό του σπουδαστήριο (1969-1972). Διαφωνώντας με τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Σχολή, παραιτήθηκε από τη θέση του καθηγητή (1988).
Η τελευταία στροφή στη ζωγραφική του εκδηλώθηκε μερικά χρόνια αργότερα, όταν εξέθεσε (1992) τις μεγάλες τοπιογραφικές συνθέσεις από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Μάνη, μια ζωγραφική με πλούσια πάστα που ελάχιστα θύμιζε τα προηγούμενα έργα του.
Υπήρξε μέλος της Ομάδας Τέχνης Α, της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη και του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης.
Πέθανε στην Αθήνα το 1998. Το 2008 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση δύο περιόδων της ζωγραφικής του και το 2009 έκθεση έγχρωμων φωτογραφιών του. Το ίδιο έτος εκδόθηκε μονογραφία για το έργο του.