Στασινοπούλου Άσπα (1935)

Γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στη École des Beaux-Arts στο Παρίσι (1959-1963). Εκεί γνώρισε τον Γ. Τσαρούχη, με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά και καλλιτεχνικά. Επέστρεψε για λίγο στην Ελλάδα και έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση το 1966 (γκαλερί Άστορ, Αθήνα). Σύντομα έφυγε πάλι για το Παρίσι (1968), απογοητευμένη από τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα μετά την άνοδο της δικτατορίας. Το 1969 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε έως το 1974.
Ασχολήθηκε αρχικά με τη ζωγραφική, αλλά σύντομα εισήγαγε στη δουλειά της μικτά υλικά, έτοιμα αντικείμενα, επεξεργασμένες φωτογραφικές εκτυπώσεις, ταινίες super 8 και άλλα εκφραστικά μέσα, ακολουθώντας από νωρίς τις πρωτοποριακές τάσεις της δεκαετίας του ’70. Το έργο της περιλαμβάνει κυρίως κατασκευές και εγκαταστάσεις στο χώρο με διάφορα υλικά, καθώς και εικαστικές δράσεις. Αποτελεί μάλιστα μια από τις πρωιμότερες εμφανίσεις τέτοιων καλλιτεχνικών μορφών στην Ελλάδα. Η θεματική της ξεκινάει από μια κριτική αντιμετώπιση της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, βασισμένη στην καταγραφή καθημερινών γεγονότων, συχνά με καταγγελτική ή ανατρεπτική διάθεση. Σε πιο πρόσφατες φάσεις της δουλειάς της, εμπνέεται από μνημειακά αγάλματα αρχαιοελληνικής τέχνης, τα οποία εντάσσει σε εικαστικές δράσεις, ερμηνεύοντας με αντισυμβατικό τρόπο την παρουσία τους. Τα έργα της, παρά τη σύνθετη εικαστική και εννοιακή τους επεξεργασία, δεν λειτουργούν εγκεφαλικά, αλλά μάλλον συγκινησιακά, χάρη στην αμεσότητα που χαρακτηρίζει την έκφρασή τους.
Από τα νεανικά της χρόνια συμμετείχε σε δραστηριότητες καλλιτεχνικών ομάδων που εξέφραζαν, μεταξύ άλλων, τις ιδεολογικές της αντιρρήσεις για την εμπορευματοποίηση της τέχνης και το σύστημα των γκαλερί, όπως ήταν το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, η Ομάδα Τέχνης 4+ και η Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη.
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε περιορισμένο αριθμό ατομικών εκθέσεων, κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε Άμστερνταμ και Λονδίνο. Το 2009 οργανώθηκε αναδρομική της έκθεση στην Αθήνα (Μουσείο Μπενάκη), για την οποία τιμήθηκε με το μεγάλο εκτός συναγωνισμού βραβείο της AICA Hellas. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό (Περιβάλλον-Δράση, Αθήνα 1981, Μπιενάλε Sao Paulo 1985, Three Generations of Greek Women Artists, Εθνικό Μουσείο Γυναικών Καλλιτεχνών Ουάσινγκτον 1989, Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, Εθνική Πινακοθήκη Αθήνα 1992, 4η Μπιενάλε Αθήνας 2013, κ.ά.)