Φιλοπούλου Μαρία (1964)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο το L. Cremonini στην École Nationale des Beaux Arts στο Παρίσι (1984-1988), όπου πραγματοποίησε και μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης (1988-1989).
Η πρώτη της ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1990 στην Γκαλερί «Ώρα» στην Αθήνα. Η ζωγραφική της είναι παραστατική και απλώνεται συνήθως σε καμβάδες μεγάλων διαστάσεων, αναδεικνύοντας την αίσθηση του χώρου και του φωτός.
Στην πρώτη ενότητα του έργου της εμπνέεται από τους κλειστούς χώρους των εργαστηρίων των φοιτητικών της χρόνων στο Παρίσι και επεξεργάζεται την εστία θέασης και τις διαθλάσεις του φωτός. Παρουσιάζει σε ευρυγώνια θέαση ελικοειδείς σκάλες, με πολλαπλά σημεία φυγής. Στην επόμενη ενότητα της δουλειάς της, τα θερμοκήπια, μετατοπίζει το ενδιαφέρον της στην ύπαιθρο. Απεικονίζει εγκαταλελειμμένα θερμοκήπια στο μεταίχμιο μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, με τη φύση να διεκδικεί το ανθρωπογενές περιβάλλον. Στη συνέχεια βασικό στοιχείο της δουλειάς της γίνεται η θάλασσα. Οι σπουδές της στο χρώμα και το φώς μεταφέρονται στα παράλια τοπία και την ύλη του νερού. Τα ανθρώπινα γυμνά σώματα εντάσσονται στο τοπίο. Οι κολυμβητές γίνονται το κεντρικό πεδίο μελέτης και πειραματισμού της γραφής της. Τονίζει την αίσθηση της ελευθερίας, του ερωτισμού αλλά και της αυτονομίας των μορφών. Δημιουργεί μια ηδονιστική ατμόσφαιρα μέσα από τις αντανακλάσεις του φωτός και τους ιριδισμούς του θαλάσσιου τοπίου.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε μεταξύ άλλων στις εκθέσεις «In arte veritas» στο Ίδρυμα Πέτρος και Μαρίκα Κυδωνιαίως (2005) και “Reflections from Greece” στο The National Arts Club, στη Νέα Υόρκη (2006). Το 2009 παρουσιάστηκε αναδρομική της έκθεση στην Πινακοθήκη Κυκλάδων, στην Ερμούπολη Σύρου.
Έργα της ανήκουν στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης και της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και σε ιδιωτικά μουσεία και συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.