Η Αίθουσα Τέχνης Δεσμός ιδρύθηκε το 1971 από τον Μάνο Παυλίδη και την Έπη Πρωτονοταρίου και στεγάστηκε αρχικά στην οδό Συγγρού 4. Το 1973 ο χώρος επεκτάθηκε με την απόκτηση δεύτερης αίθουσας στον κάτω όροφο. Από την πρώτη περίοδο της λειτουργίας του ο Δεσμός επικεντρώθηκε στις σύγχρονες μορφές τέχνης και συγκέντρωσε γύρω του νέους καλλιτέχνες, κυρίως Έλληνες, που πειραματίζονταν με διάφορα εικαστικά μέσα. Ήταν από τις πρώτες αίθουσες που παρουσίασαν στην Ελλάδα εννοιολογικά έργα, εγκαταστάσεις και performances. Στους χώρους της έκαναν τις πρώτες τους εκθέσεις πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα διοργανώνονταν εκδηλώσεις, παρεμβάσεις και συζητήσεις, για την στήριξη και προβολή των νεωτερικών τάσεων στον ελληνικό εικαστικό χώρο.
Το 1977 η αίθουσα μεταφέρθηκε στην οδό Ακαδημίας 28 σε κεντρικότερο χώρο με μεγαλύτερες δυνατότητες. Ο νέος Δεσμός εγκαινιάστηκε με μια εκδήλωση που, υπό τον τίτλο "Υποθέσεις για ένα Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης", έθετε σε ανοιχτή συζήτηση το φλέγον θέμα της ίδρυσης ενός Μουσείου, που θα στήριζε τη σύγχρονη εικαστική δημιουργία στην Ελλάδα.
Το 1981 ο Δεσμός επιστρέφει στο κτίριο της οδού Συγγρού 4 και, μετά από δύο χρόνια, το 1983, μεταφέρεται σε νέο χώρο, στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Τζιραίων 2, όπου συνέχισε τη δράση του μέχρι το 1993, τελευταίο έτος της λειτουργίας του.
Το 1999 οργανώθηκε στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μεγάλη έκθεση με τίτλο "Π+Π=Δ", που αναδείκνυε την ιστορική σημασία του Δεσμού, παρουσιάζοντας ένα σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων του. Ακολούθησαν δύο ακόμα ανάλογες εκθέσεις με τίτλο "Αρχείο Δεσμός", το 2000, στο Ρέθυμνο (Δημοτική Πινακοθήκη "Λ. Κανακάκις") και στη Θεσσαλονίκη (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης).
Το 2009 η Έπη Πρωτονοταρίου δώρισε στο νεοσύστατο τότε Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, όλο το αρχειακό υλικό που συγκέντρωσε ο Δεσμός στα 22 χρόνια της λειτουργίας του (έντυπα, κείμενα, φωτογραφίες, επιστολές κ. ά.), μια πολύτιμη μαρτυρία για σημαντικές στιγμές της ελληνικής καλλιτεχνικής ζωής.