Η ίδρυση της Ώρας από το ζωγράφο Ασαντούρ Μπαχαριάν (1924-1990) το 1969, συνέπεσε με την αφύπνιση της καλλιτεχνικής ζωής στην Ελλάδα, μετά τα δυο πρώτα χρόνια της δικτατορίας του 1967. Η Ώρα στεγάστηκε σε διώροφο νεοκλασικό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας (Ξενοφώντος 7), όπου λειτούργησε μέχρι το 1992, παρουσιάζοντας εκατοντάδες εκθέσεις εικαστικών τεχνών, (ατομικές, ομαδικές, θεματικές, αναδρομικές...) καθώς και πολλές άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις (διαλέξεις, σεμινάρια, δημόσιες συζητήσεις, κλπ), που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών κλάδων. Παράλληλα ανέπτυξε αξιόλογη εκδοτική δραστηριότητα, στην οποία περιλαμβάνεται η ετήσια έκδοση του Χρονικού (από το 1970), όπου καταγράφονταν όλα τα γεγονότα της πνευματικής ζωής του κάθε έτους, με σχόλια, πρωτότυπες έρευνες και μελέτες από ειδικούς για τον κάθε καλλιτεχνικό τομέα.
Οι επιλογές της Ώρας βασίζονταν σε μια ανοιχτή και πλουραλιστική αντιμετώπιση της τέχνης. Στις αίθουσές της φιλοξενήθηκαν έργα καθιερωμένων και νεότερων καλλιτεχνών, με τις πιο διαφορετικές τεχνοτροπίες, από την παραστατική ζωγραφική έως τις πειραματικές εγκαταστάσεις. Από το 1975 θεσμοθετήθηκαν οι ετήσιες Συναντήσεις Νέων Δημιουργών, που έδιναν την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες από διάφορους χώρους (εικαστικά, αρχιτεκτονική, μουσική, λογοτεχνία, θέατρο, κλπ) να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και με το κοινό. Στα 23 χρόνια της λειτουργίας της, η Ώρα κατόρθωσε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα της κάθε περιόδου και αναδείχθηκε σε σημαντικό πολιτιστικό κέντρο, διατηρώντας τον προοδευτικό της προσανατολισμό, την κινητικότητα και την πολυφωνία που τη χαρακτήριζαν εξαρχής.