Βλαχάκη Μαριλίτσα (1961)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1979-1987) με δασκάλους τους Γ. Μαυροΐδη, τον Γ. Μόραλη και τον Δ. Μυταρά, από όπου αποφοίτησε με άριστα. Στη συνέχεια απέσπασε Υποτροφία Εσωτερικού του Ι.Κ.Υ. για το χρονικό διάστημα 1992-1994.
Πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση το 1987 στην Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης της Ελένης Κορωναίου, στην οποία παρουσιάστηκαν τα πρώιμα έργα της όπου κυριαρχούσε κατεξοχήν η ανθρώπινη μορφή και χαρακτηρίζονταν από πολλαπλές αντιθέσεις: γυμνές - ντυμένες μορφές, σε βίαιη ή ντροπαλή στάση με αναφορές στο παρόν ή στο παρελθόν. Στην Ώρα το 1992 πρωταγωνιστούσαν τα ανδρικά γυμνά, τα οποία απεικονίζονταν ρεαλιστικά σε εσωτερικούς (λουτρά) και εξωτερικούς χώρους (θάλασσα, λίμνη). Στην τρίτη της ατομική έκθεση (Χώρος Τέχνης 24, 1993) παρουσίασε επτά έργα της με αυγοτέμπερα επιχειρώντας μια «εικαστική» ανάγνωση ισάριθμων κειμένων του Θοδωρή Γκόνη από το βιβλίο του Η πύλη της ξηράς (Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 1993), όπου τα γαιώδη χρώματά της σκιαγραφούσαν έναν κόσμο οικείας παραδοξότητας και υπέβαλλαν μια αίσθηση ζωής. Στις επόμενες ενότητες των έργων της επανέρχεται στην ανθρώπινη μορφή χρησιμοποιώντας την ως οδοιπόρο μέσα από σκιερές διαδρομές της μνήμης, στην αναζήτηση, συνάντηση και συμφιλίωση με τη δική του ουσία, το σώμα του.
Παράλληλα ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων και τη φιλοτέχνηση εξωφύλλων (Alki Zei, Achilles’ fiancée, Athens 1992, Θ. Γκόνης, Η πύλη της ξηράς, Αθήνα 1993, Άλκη Ζέη, Νεανική Φωνή, Αθήνα 1996, Άλκη Ζέη, Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της, Αθήνα 2002, κ.α.). Εργάστηκε ως καθηγήτρια εικαστικών στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ ακόμη έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Πινακοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, στο Μουσείο Βορρέ, στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, καθώς και σε αρκετές ιδιωτικές συλλογές.