Χανδρής Παντελής (1963)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε αρχικά γραφικές τέχνες και στη συνέχεια ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1982-1987) κοντά στον Δημήτρη Μυταρά, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Η πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο Ανακατασκευές-Mετασκευές παρουσιάστηκε το 1991 στη γκαλερί Δώμα-Δεσμός (Αθήνα).
Στο έργο του κυριαρχούν οι σύνθετες αντιπαραθέσεις μορφών και εννοιών με συμβολικό ή αλληγορικό περιεχόμενο. Χρησιμοποιεί μια ευρύτατη ποικιλία εκφραστικών μέσων: κατασκευές τριών διαστάσεων και εγκαταστάσεις στο χώρο με διάφορα υλικά, ζωγραφική και αυτόνομα σχέδια υψηλής ακρίβειας, γλυπτική, εκμαγεία, βίντεο. Συνήθως οι συνθέσεις του δημιουργούν μια ονειρική ατμόσφαιρα, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, με αποσπασματικές εικόνες που λειτουργούν συνειρμικά, παραπέμποντας στις πιο αινιγματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι λογοτεχνικές και φιλοσοφικές αναφορές, η χρήση του λόγου και οι ποιητικοί μετασχηματισμοί του χώρου είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά στοιχεία που διαμορφώνουν το ιδιαίτερο εικαστικό λεξιλόγιο του καλλιτέχνη.
Το 1992 κέρδισε το 1ο βραβείο του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου και το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο της AICA-Hellas για το έργο του Ens Solum. Διδάσκει ως λέκτορας στην ΑΣΚΤ της Αθήνας από το 2007.
Έχει παρουσιάσει πάνω από 10 ατομικές εκθέσεις, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές διοργανώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η συμμετοχή στη Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Μεσογείου το 1987 (Βαρκελώνη) ήταν ουσιαστικά η πρώτη του εμφάνιση στον καλλιτεχνικό χώρο. Ακολούθησαν συμμετοχές όπως η "Germinations 6" (Άαχεν, 1991 και Βουδαπέστη 1992), η Art Athina 3 (1995), η "Messaggeri degli Dei” (Ρώμη, Palazzo delle Esposizioni, 1996), κ.ά. Το 2009 συμμετείχε στο Παράλληλο Πρόγραμμα της 2ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και το 2011 στην 3η Μπιενάλε της Αθήνας.